Choquequirao – waarom je Machu Picchu best mag skippen

• Over
• Laatste berichten

Eva

Ik ben Eva, 23 jaar. Ik heb een toerisme studie afgerond en ben nu vooral bezig met zelf de toerist uit hangen. Sinds mijn eerste reis naar Australië heb ik de smaak te pakken. Als ik een goede deal vind, kan ik me niet inhouden en stap ik weer in het vliegtuig.

Laatste berichten van Eva (alles zien)

• Hoe Marjan Peruaanse kinderen weer laat lachen - oktober 30, 2018
• Yogales in een sloppenwijk in Peru - augustus 2, 2018
• Choquequirao – waarom je Machu Picchu best mag skippen - juli 2, 2018

Ik hou van mensen. Ik hou van de stad, drukke kroegen en volle voetbalstadia. Toch zijn mooie plekken echt mooier zonder duizend andere toeristen aan je zij of op je foto. Toen ik hoorde dat Machu Picchu 5000 bezoekers per dag trekt, besloot ik het te skippen. Mijn hostelgenoten snapten er niks van en dreigde mij te ontvrienden op Facebook. Machu Picchu is toch een must see?! Waarom ben je dan in Cusco? Nou dat is simpel, ik kwam naar Cusco voor een andere, minder bekende, must see; de Inca ruïne  Choquequirao.

Choquequirao

Deze oude Inca stad wordt ook wel het kleine zusje van Machu Picchu genoemd. Terwijl het eigenlijk de grote broer zou moeten heten. Choquequirao is namelijk groter dan Machu Picchu, alleen ligt zo ongeveer de helft nog verstopt onder allerlei soorten planten. Dit maakt dat, hoewel Choquequirao in een totaal andere (en misschien minder fotogenieke) omgeving ligt, het minstens zo indrukwekkend is als Machu Picchu. Zegt men. Ik mag hier niet over meepraten want ik heb dus alleen Choquequirao gezien. Ik weet dus niet of het beter is dan Machu Picchu, maar wat ik wel weet is dat het héél mooi en rustig is. En zo fantastisch en intens zwaar dat je zéker moet gaan!

Choquequirao trek

Weinig mensen bezoeken deze ruïne. Ik denk omdat het vrij moeilijk is om er te komen. In tegenstelling tot Machu Picchu kun je geen rechtstreekse bus nemen naar Choquequirao. Vanuit Cusco neem je de bus naar Cachora (4-5 uur). Om Choquequirao te bezoeken (en weer terug wilt) moet je 64 kilometer flink hiken, berg op berg af. Gezellige weggetjes zijn er niet; de trail is een en al zigzaggen naar beneden en weer naar boven. En dat is een van de zwaarste dingen die ik ooit gedaan heb. De meeste mensen nemen vier dagen voor deze trek. Ik deed het in drie dagen, omdat de gids haast had geloof ik. Oh en er was een ezel die alle spullen droeg. En we namen een auto het laatste stukje terug. De eerste (en laatste) twaalf kilometer is er gewoon een autoweg, dus een beetje valsspeler maakt daar gebruik van.

De hike is zo zwaar maar zo mooi, dwars door de bergen met echt goede uitzichten. En zoiets als Choquequirao had ik nog nooit gezien. Choquequirao bestaat uit meerdere delen, een deel beneden en een deel boven. Je hebt zeker wel een paar uur nodig als je alles wil bekijken. En dat wil je. Veel mensen skippen het deel beneden, maar ik vond het zeker de moeite om dat ook mee te pakken. Dat deel bestaat uit terrassen, waar de Inca’s hun gewassen verbouwden. Echt tof om dat te zien! En er was geen enkele andere toerist te bekennen.

Die toeristen vonden we bij het bovenste gedeelte. Een stuk of 15. Naast die paar toeristen, vind je boven de resten van een Inca huis, gevangenis en tempel. We klommen nog een paar meter hoger en hadden een heel cool uitzicht op deze Inca ruïnes. Toen er ineens ook nog een condor voorbij vloog was het plaatje helemaal compleet, ik was zo blij! Zo blij dat ik die mysterieuze dingen zag, dat ik m’n eerste condor daar spotte en minstens net zo blij dat ik die twee dagen hiken overleefd had. Nog blijer was ik toen ik weer in de bewoonde wereld was en ook dag drie overleefd had. Vooral toen ik achterom keek en precies de weg kon zien waar we de berg op waren gelopen, die weg leek veelste hoog en veelste onmogelijk voor niet-Incas. Toen was ik toch best even trots op mezelf. En op die ezel.

Choquequirao zonder gids

Deze trek was mijn eerste echte trek ooit. Verder dan de verplichte zondagse wandelingetjes met m’n ouders was ik nooit gekomen. Als totaal onervareling had ik die man met ezel echt wel nodig. Vooral die ezel dan. Ik had deze al geboekt in Cusco (inclusief eten en transport) voor veel te veel geld (€200). Maar deze hike is prima zelf te doen, verdwalen is best wel onmogelijk en onderweg zijn er genoeg campings en eetplekken te vinden. Kampeerspullen kan je prima huren in Cusco, er gaan bussen naar Cachora, het startpunt. En de Choquequirao entree kost je maar 30 sol als je je studentenpas bij je hebt (of doet alsof je Kruidvat klantenkaart er een is), anders 70 sol. Goedkoper is leuker!

Tip voor die-hards: vanaf Choquequirao kun je ook 4 dagen door hiken naar Machu Picchu in plaats van dezelfde weg terug te nemen. Op Travel Outlandish vind je meer over de route naar Choquequirao, Machu Picchu en meer tips.

Er gaat een gerucht dat er binnen nu en vijf jaar een gondel gebouwd gaat worden naar Choquequirao. Als dit doorgaat hoef je die zware hike niet te doen. Ik geloof best dat dan deze plek binnen een paar jaar net zo druk wordt als Machu Picchu, dus als je in de buurt bent.. Waag het niet Choquequirao te skippen!