Als ik in mijn hostel in Bogota aankom is het weer grauw, regenachtig en koud. Bogota is de hoofdstad van Colombia en net als veel andere Zuid-Amerikaanse hoofdsteden verdient deze stad niet direct de schoonheidsprijs. Veel verkeer, lelijke gebouwen en armoede. En door de regen net een beetje extra somber. Ik trek zoveel mogelijk warme kleren uit mijn backpack over elkaar aan, plof op de bank en warm mijn handen aan de gratis koffie. Terwijl ik reisverhalen uitwissel over Colombia met andere hostelgasten spatten de regendruppels op onze hoofden uiteen. Het dak lekt… Nog een goede reden trouwens om altijd het onderste bed van het stapelbed te kiezen! Een Nederlands meisje dat al wat langer in Bogota is vertelt over de grote hoeveelheid graffiti hier. Ze raadt me de graffiti tour aan, want volgens haar is de graffiti hier echt de moeite waard. Sceptisch maar benieuwd naar de mooie kant van Bogota schrijf ik me in voor de tour van de volgende dag en hoop dat het snel stopt met regenen.
De volgende ochtend word ik door de zon gewekt. Er staat een ontbijt klaar met brood, een omelet en Lulo sap (Colombiaans fruit). Een perfecte start van mijn tweede dag in Bogota. Ik ga op weg naar het verzamelpunt van de graffiti tour, de koepel op Plaza de Periodistas vlakbij station Las Aguas. Hier staat al een grote groep toeristen te wachten maar nog geen gids. Die is natuurlijk fashionably late want zo blijkt later, zelf grafiti kunstenaar én Colombiaan. Gids Ray leidt ons door de straten van La Candelaria, de oudste wijk van Bogota waar je op bijna elke straathoek graffiti tegen komt. En dan heb ik het niet over ordinaire krabbels maar over prachtige creatieve tekeningen waarbij de kleuren van de muur spatten. Ook wel bekend als ‘street art’. En terecht, want dit is kunst!
Verstopt achter een paar oude huizen aan een pleintje wijst Ray ons op de felgekleurde gezichten gemaakt door twee generaties graffiti artiesten, een vader en twee zonen. We leren van alles over graffiti en krijgen een enorme hoeveelheid verschillende technieken en stijlen te zien. Van patronen van vogels die aan Escher doen denken tot aan levensechte portretten van kinderen, dieren en de allermooiste, een inheemse vrouw. Even verderop staan we stil op de stoep van een drukke weg waar op de volledige breedte van een gebouw de afbeelding van Indiaan in de prachtigste kleuren te bewonderen is. We blokkeren voor de zoveelste keer de hele stoep, maar worden desondanks vrolijk toegezwaaid door schoolgaande kinderen en moeders. Auto’s toeteren en bestuurders roepen ons “Welcome in Colombia!” toe.
Veel graffiti in het arme Bogota heeft een politieke boodschap, andere werken zijn bedoeld als reclame uiting en de rest is gewoon mooi zonder bijbedoeling. Ray kent de meeste mensen achter de graffiti persoonlijk en kan boeiend vertellen over Colombia, La Candeleria en de rol van street art in deze wijk. Als bonus geeft Ray nog wat tips over de leukste bars en winkels in de wijk. Hoeveel je voor deze tour betaalt, bepaal je zelf. Hou er wel rekening mee dat je gids 2,5 tot 3 uur uittrekt voor de tour. En ook al komt een dag eerder de regen met bakken uit hemel, smeer je in! Zo’n knalrode neus doet niets voor je ‘street (art) credibility’.