Werken als au pair in Spanje

• Over
• Laatste berichten

Eva

Ik ben Eva, 23 jaar. Ik heb een toerisme studie afgerond en ben nu vooral bezig met zelf de toerist uit hangen. Sinds mijn eerste reis naar Australië heb ik de smaak te pakken. Als ik een goede deal vind, kan ik me niet inhouden en stap ik weer in het vliegtuig.

Laatste berichten van Eva (alles zien)

• Hoe Marjan Peruaanse kinderen weer laat lachen - oktober 30, 2018
• Yogales in een sloppenwijk in Peru - augustus 2, 2018
• Choquequirao – waarom je Machu Picchu best mag skippen - juli 2, 2018

Afgelopen zomer had ik niet echt een sterk toekomstplan, eerlijk gezegd had ik geen idee wat ik moest doen met mezelf en mijn leven. Een ding was duidelijk, ik was niet klaar voor een ingewikkelde masterstudie en al helemaal niet voor het serieuze grote mensen leven met baan en hypotheek. Maar ja, ik had mijn bachelor afgerond, de vakantie liep ten einde en mijn relatie was voorbij… Na twee weken huilend in bed te hebben gelegen met ijs en wijn (dingen met liefdesverdriet) vond ik het tijd om actie te ondernemen. Een week later zat ik in Madrid aan de keukentafel bij een voor mij totaal onbekende familie en mijn twee lievelingskinderen. Dat zij mijn lievelingskinderen zouden worden wist ik toen natuurlijk nog niet. Ik wist alleen dat ze vijf en tien jaar waren, graag spelletjes speelden en ik ze elke dag van school zou gaan halen om met ze te spelen en Engels te praten. Juist, ineens was ik au pair.

Wat is een au pair?

Als au pair ben je een soort live-in oppas, maar eigenlijk is het toch ook weer anders. Een au pair is meestal een jong persoon (tussen de 18 en 30) uit een ander land. Het idee is dat je als au pair ‘onderdeel bent’ van het gastgezin en dus ook bij het gezin in huis woont, waar je een eigen kamer hebt en met een beetje geluk ook een eigen badkamer. Waar een oppas zich vooral bezig houdt met de verzorging van de kids, draait het bij een au pair juist meer om de uitwisseling van culturen en het leren van talen. Dit geldt voor zowel het gastgezin als voor de au pair. Natuurlijk, een au pair wordt vaak ingezet om de kinderen op te vangen als de ouders aan het werk of uit eten zijn en er bestaan heus gezinnen die hun au pair als (veel te goedkope) huishoudster behandelen. Maar in de meeste gevallen is interactie met de kinderen in een andere taal, door middel van taarten bakken en gezellige spelletjes, minstens net zo belangrijk als het oppassen wanneer de ouders weg zijn.

Hoe word je au pair?

Au pair worden is mega makkelijk. Zo bestaan er speciale organisaties die au pairs koppelen aan gezinnen, maar gelukkig zijn er ook andere opties. Ikzelf geef liever geen geld uit aan dingen die ik prima zelf kan fixen (oké, fietsbanden plakken uitgezonderd) dus meldde ik me aan bij een (gratis!) au pair website. Dit soort sites zijn heel makkelijk en werken als een soort marktplaats waar gezinnen zich aanbieden en waar je als au pair dan op kunt reageren. Het is vervolgens wel aan jou om het beste gezin te vinden tussen al het aanbod. Dat is vaak niet de makkelijkste klus want er zitten nogal wat ‘bijzondere’ mensen tussen. Maar goed, voor ieder wat wils dus 😉 . Nu woon ik bij het beste gastgezin op aarde en dat is echt een gelukje, want om nou te zeggen dat ik kritisch was in mijn zoektocht… Niet echt, ik wilde vooral zo snel mogelijk weg uit Nederland en ik had nul idee wat ik moest vragen of waar ik op moest letten in ons Skype gesprekje. Wat wel duidelijk werd uit mijn tien minuut durende Skype gesprek met het gezin was dat ze vooral verwachtten dat ik de rol van ‘grote zus’ op me zou nemen. Ik zou niet veel op te hoeven passen, ‘s ochtends kon ik uitslapen en qua schoonmaken werd er al helemaal niks verwacht. Dat klonk prima ideaal. Vamos!

Mijn ervaringen met het gezin

Doordat mijn gezin een ‘beste-gezin-op-aarde’ prijs verdient, had ik het vanaf dag één leuk in huis en werd ik meer behandeld als een gezinslid dan als werknemer. Natuurlijk was het soms ook ongemakkelijk om samen een huis te delen. Dat ik die ongemakkelijkheid maar moest omarmen werd pijnlijk duidelijk toen ik op de eerste avond verdwaalde en in plaats van in de badkamer ineens in de kamer van de ouders stond terwijl zij zich net aan het omkleden waren. Gelukkig zijn zij dus cool en konden ze er wel om lachen. Ik minder. Nu ben ik er vijf maanden en is alle ongemakkelijkheid duizend keer minder, maar er zijn nog steeds genoeg momenten waarop ik liever op straat rondhang dan thuis lunch met die lieve oma of toffe vader. Dat ik doe alsof ik nog slaap zodat ik niet mee hoef naar de dierentuin. Of dat ik liever koekjes eet op m’n kamer dan dat ik een film mee kijk.

Voordeel is wel dat de koelkast altijd gevuld is, er elke avond voor mij wordt gekookt en de schoonmaakster ook mijn kamer schoonmaakt. Toch is een eigen huis dat wat ik het meest mis. Zonder kinderen. Met vrienden. Lekker zelf koken en zondagen ongegeneerd de hele dag op de bank hangen en alleen maar chips kanen. In m’n ondergoed. Toch is mijn tijd als au pair een van de leukste ooit. Het is me gelukt om een gezellig leven op de bouwen in Madrid. Ik haal de kinderen elke dag op van school om vier uur, dan speel ik met ze tot een uurtje of zeven. Daarvoor en daarna kan ik gaan en staan waar ik wil en daar maak ik dan ook gretig gebruik van. Er is zoveel te doen in Madrid! Ik werk aan mijn Spaans door Spaanse les te volgen en huiswerk te maken in veel te gezellige cafeetjes, speel voetbal met andere internationals en pak feestjes met mijn au pair vriendinnetjes. Daarnaast is er nog genoeg tijd om thee te leuten met Spaanse Tinderdates en zelf de toerist uit te hangen in het centrum en in de rest van Spanje

Hoewel ik na vijf maanden dus echt snak naar mijn kamertje in het studentenhuis had ik juist het wonen met de familie niet willen missen. Ik weet niet of ik mijn opdracht heb vervuld en de kinderen mij zien als hun ‘grote zus’, maar wat ik wel weet is dat de kids en ik het super leuk hebben samen en minstens BFF’s zijn. Ik bedoel, we hebben samen een YouTube kanaal (!) en de kleinste wil elk moment van de dag rondrennen met mij. Ik had voordat ik hieraan begon niet verwacht dat ik deze band met die kinders zou kunnen krijgen en dat ik er zo blij van zou kunnen worden als de kleinste mijn hand pakt op de weg naar huis of als ze beide tegen mij aan komen liggen tijdens het kijken van een film.

Naakt rondrennen in huis kan altijd nog, straks weer in mijn studentenhuis en later als ik klaar ben voor het echte leven. Inclusief hypotheek. En mijn eigen lievelingskinderen.