- Werken als au pair in Australië - augustus 13, 2018
Het stond vast dat ik naar Australië zou gaan. Dit land lokte me al jaren; ik wilde er zó graag heen. Wat het precies was dat me zo trok naar dit land wist ik toen nog niet, maar ik zou hoe dan ook gaan. Je kunt sparen tot je een ons weegt, maar in een duur land als Australië heb je toch niet snel ‘genoeg’. Ik besloot daarom dat ik wilde beginnen met werken in Australië en pas daarna zou gaan reizen. Maar eerlijk is eerlijk; ik zag het niet echt zitten om drie maanden in de brandende zon op een boerderij te werken, om maar even wat te noemen. Nee, ik wilde leuk werk doen op een plek waar ik ook een stukje cultuur mee zou pikken. Dat ik dan ook een tijdje op één vaste plek zou wonen leek me ontzettend gaaf. Ik besloot eens te kijken wat voor baantjes er waren, maar dat viel me een beetje tegen. Tot ik me bedacht “waarom ga ik niet als au pair werken!” en zo geschiedde…
Mijn ervaringen als au-pair in Australië
In het tweede jaar van mijn studie heb ik stage gelopen bij Travel Active, een bureau dat allerlei soorten reizen organiseert, van vrijwilligerswerk tot een jaar high school, maar ook werken als au pair. Dat ‘au pairen’ was dus niet geheel onbekend en gelukkig wist ik nog wel het een en ander wat ik kon gebruiken tijdens mijn zoektocht. Uiteindelijk vond ik de Facebook groep ‘Au Pair Australia’ (aanrader!) die ik een tijdje in de gaten hield. Vaak stond ik op het punt om te reageren, maar er was altijd wel iets dat ik niet zo leuk vond waardoor ik uiteindelijk toch niet reageerde. Tot ik ineens bij een advertentie kwam van P. Het klonk als de perfecte baan en familie! Ik reageerde en nog geen vijf dagen later had ik mijn eerste Skype gesprek met deze familie. Gezellig dat het was! Ik wist het zeker: dit was de familie waar ik voor wilde gaan werken!
Daar sta je dan met je backpack op Schiphol
In november tekende ik een soort contractje met de familie en vanaf toen ging alles ineens hartstikke snel. Ik vroeg mijn visum aan, boekte mijn ticket naar Perth, nam ontslag bij mijn werkgever, zei mijn huur op en verkocht mijn auto. De maanden er na heb ik ontzettend veel gewerkt, mijn hele inboedel uitgezocht en ingepakt in dozen, nog veel leuke dingen gedaan met vrienden en toen was het ineens zover… Vijf maanden later stond ik met mijn backpack op Schiphol. De adrenaline gierde door mijn lijf en ik was ontzettend zenuwachtig. Ik nam afscheid van mijn familie en vrienden en ging door de douane. Met rode ogen en zwarte vlekken van mijn make-up liep ik naar de gate. Mijn avontuur was nu écht begonnen! Ik had een heerlijke vlucht naar Singapore en had ontzettend geluk met de lieve KLM crew, die me ook nog eens uitnodigde om in het zelfde hotel te overnachten en mee de stad in te gaan. Verdriet had ik niet meer, ook geen zenuwen. Ik stond te springen om Australië te ontdekken.
EHBO cursus, poepluiers, mooie stranden en Aussie slang
De dag erna vloog ik verder naar Perth. De vlucht was eigenlijk zo voorbij. Eenmaal voorbij de security en customs stond daar P., mijn ‘host mom’. Op wat Skype sessies na, had ik haar natuurlijk nog nooit gezien, dus ik vond het best spannend. Maar toen we elkaar eenmaal zagen, was het alsof ik haar al jaren kende! De dagen, en eigenlijk maanden, daarna vlogen echt voorbij. Ik kreeg een EHBO cursus, leerde alles wat ik moest weten, speelde ontzettend veel met de kinderen en probeerde in mijn vrije tijd zoveel mogelijk van Perth te zien. Al gauw raakte ik gewend aan hun routines en gewoontes, aan de leuke dingen van het au pair leventje maar ook de mindere dingen (lees: poepluiers). Ik voelde me zo snel thuis in Perth, dat was echt bijzonder! De mensen waren zo lief tegen me, het weer was heerlijk, de stranden waren echt ongelofelijk mooi en de Aussie ‘slang’ vond ik geweldig. Ook het overwinteren in Perth, was totaal geen straf met een gemiddelde temperatuur van boven de 18 graden.
De afgesproken 4 maanden veranderde al gauw in 8 maanden en uiteindelijk was het voor mij tijd om de oostkust van Australië te ontdekken. Na 3 maanden ben ik echter weer terug gegaan naar Perth en heb ik wederom een maandje bij mijn au pair familie gezeten. Het voelde ook echt als thuiskomen!
Ik heb zo ontzettend veel geleerd van mijn tijd als au pair daar. Over Australië en over Perth, over typische gewoontes (coffee to go, afspreken in de shopping mall, BBQ-en in het park, etc), maar ook heel veel over kinderen en hun opvoeding. Wat dat betreft ben ik heel dankbaar dat ik deze kans heb gehad, want daardoor voel ik me nu veel beter voorbereid voor als ik later zelf kinderen mag krijgen. Plus ik heb even ervaren hoe dat is en ik weet nu zeker dat ik kinderen wil, maar ook dat ik nog het wel even een aantal jaren wil uitstellen, haha 🙂
“You’ll be back soon”
De tijd gaat zo ontzettend snel als je het zo naar je zin hebt. Mijn jaar in Australië was een van de gelukkigste periodes uit mijn leven en ik heb zo intens genoten. Uiteindelijk werd het ook voor mij tijd om het land te verlaten, mijn visum liep immers ten einde. In tranen nam ik afscheid van alle lieve mensen die ik had leren kennen, van mijn au pair vriendinnen en mijn au pair familie. Daar stond ik dan, wederom te huilen op de airport. Ik wilde eigenlijk nog niet weg uit dit fijne land. De man achter de balie bij de douane zag dat ik het moeilijk had en zonder ook maar iets te vragen zei hij me “Don’t be sad, you will be back soon”. En guess what, exact drie maanden nadat ik Australië heb verlaten kom ik ook weer terug. Weer even terug naar huis ♥
Ben je benieuwd naar andere ervaringen? Lees dan ook het verhaal van Eva die als au pair in Spanje werkte.
2 reacties
Hoi! Voor jou alweer even geleden dat je geweest bent en voor mij duurt het nog even voor ik ga.. 10 maart vlieg ik naar Sydney om net als duizend andere een avontuur aan te gaan. Ook ik wil gaan werken en al lijkt het boerderij werk mij best leuk, lees ik ook erg veel horrorverhalen.. heel veel werken, weinig betaald krijgen. Dus leek au pair werk mij erg leuk, 1 minpunt, ik heb 0 ervaring als oppas oid en heb ook geen kleine broertjes of zusjes. (oke ik heb 2 jaar terug 1 avond op 2 kinderen gepast). Merkte jij dat dit wel iets is wat een grote eis is van gezinnen?
Ben benieuwd naar je reactie!
Hee Celine, sorry voor de late reactie. Wat gaaf dat je gaat, je gaat zo’n toffe tijd tegemoet!
Australië is fantastisch, zoveel mooie plekken, lieve mensen en een heerlijke vibe. Ook werk vinden is goed te doen. Farmwork is hard werken inderdaad, maar ook hier hangt het zo af van het type farm, de werkgever, wat er van jou verwacht wordt, etc etc. Als dat niks voor je is, dan kun je ook werk vinden in de horeca, in hostels, bij tourcompanies of inderdaad als au pair.
Veel families vinden dat zeker wel een pre, maar er zijn ook genoeg families die ‘de klik’ met de familie belangrijker vinden dan ervaring. Wel moet je het natuurlijk leuk vinden om met kinderen te zijn, voor ze te zorgen, enzovoorts.
Je zou eens kunnen kijken naar wat families vragen en zoeken en of dit bij je past. Kijk eens op sites zoals Au Pair World of groepen op Facebook: Au pair (vul hier land of stad in). Dan kun je altijd een familie die je leuk lijkt aanschrijven en kijken hoe dat uitpakt.
Toch wil ik, voor de zekerheid, je de volgende boodschap meegeven. Niet alleen omdat dit goed is voor jezelf, maar ook omdat families dit willen weten: waarom wil je als au pair werken? Wat lijkt je er leuk aan? Hoe lang zou je dit willen doen? Wat verwacht je van het werk? Wat verwacht je van de familie? Zorg ervoor dat je hier eerst antwoord op hebt, voordat je contact zoekt met families.
Succes!